Voorschotfraude is een vorm van oplichting waarbij u bijvoorbeeld via de e-mail te horen krijgt dat er een aanzienlijk geldbedrag voor u klaar ligt dat pas naar u wordt overgemaakt als u zélf eerst een voorschotbedrag overmaakt. Een voorbeeld van deze oplichterij is de zogenaamde 'Nigerian scam' van oplichters uit Nigeria. Een van de bekendste e-mailberichten bevat de melding dat u een grote geldprijs van een internationale loterij gewonnen heeft en om die prijs te ontvangen, hoeft u alleen maar geld over te maken. Ga niet in op deze verzoeken!
Identiteitsfraude begint met het stelen (vaak doormiddel van phishing) van persoonlijke of vertrouwelijke informatie van een persoon of bedrijf. Denk aan bankgegevens, adresgegevens, etcetera. Vervolgens gebruikt de oplichter deze informatie om bijvoorbeeld spullen te kopen, geld te lenen of een telefoonabonnement af te sluiten.
Skimmen is het op illegale wijze verkrijgen van betaalpas- of creditcardgegevens met hulp van een apparaatje dat de kaartgegevens van de magneetstrip kan lezen en deze gegevens vervolgens opslaat of verstuurd naar een kwaadwillende. Dit apparaatje bevestigt een crimineel bijvoorbeeld aan een pinautomaat. Een crimineel hoeft hierna alleen nog maar de pincode die bij de pas hoort te achterhalen door bijvoorbeeld over uw schouder mee te kijken wanneer u uw pincode intoetst of door het plaatsen van een klein cameraatje bij de pin- of betaalautomaat.
Creditcardfraude is de verzamelnaam voor diefstal en fraude die gepleegd worden met creditcardgegevens. Criminelen skimmen creditcards of ze gebruiken botnets die het internet afspeuren naar creditcardgegevens. Er is op internet zelfs een levendige handel ontstaan in gestolen creditcardgegevens. Met verkregen creditcardgegevens proberen criminelen spullen te kopen of geld te verduisteren. Geef daarom nooit uw creditcardgegevens in een e-mail of tijdens het chatten!
bij afpersing via internet probeert een afperser met bedreiging en/of geweld personen of bedrijven te dwingen om bijvoorbeeld geld of goederen af te staan. Hij kan daarbij digitale bedreigingen opvoeren, zoals een dDos-aanval (platleggen van een website), het beschadigen van bestanden, verstoren of beschadigen van industriële productiesystemen of het openbaar maken van gevoelige informatie.
Op veel websites staan (reclame)banners waarmee bedrijven adverteren en doorlinken naar hun producten en diensten. Vaak betalen bedrijven voor zo'n advertentie per ‘klik': er worden pas kosten in rekening gebracht wanneer een internetgebruiker op de advertentie klikt (pay per click). Van clickfraude is sprake wanneer het aantal klikken gemanipuleerd wordt. De kosten voor de adverteerder vallen daardoor bijvoorbeeld juist hoger of lager uit.
Ook het strafbare feit ‘handelen met voorkennis' heeft zijn weg naar internet gevonden. Door op internet via chatrooms, internetforums en via spam geruchten en (onjuiste) informatie (bijv. over mogelijke overnames of interne problemen binnen organisaties) te verspreiden kunnen aandelenprijzen beïnvloed worden.
Steeds vaker wordt er bij vormen van oplichting en misleiding gebruik gemaakt van 'social engineering'. Er wordt geprobeerd om onder valse voorwendselen vertrouwelijke informatie los te krijgen of ongeoorloofd toegang te krijgen tot bijvoorbeeld systemen of bedrijven. Social engineering speelt in op de emoties van een slachtoffer en toont aan dat er bij het verkrijgen van vertrouwelijke informatie ook menselijke factoren een rol spelen.
